Isang oras ang lumipas at ilang bote pa ng alak ay nagdesisyon na din na uuwi na daw ang aking dating kasamahang si Samantha. Ayoko pa sanang matapos ang gabing iyon dahil sa noon lang kami muling nagkita matapos ang ilang taon. Madami naman kaming kakilala at ka-batch sa convention na iyon pero tila pinagtagpo talaga kami ng tadhana at itinalagang maging magkapareha that night. Kaya naman ang mga alaala na aming pinagsaluhan dati ay naging sariwang muli. Nalimutan ko ang mga nangyari sa akin nitong mga nakaraang araw at napalitan ng mga imahe ni Samantha sa aking isipan.
"ihatid na kita Sam" alok ko sa aking kaibigan.
"no thank you Bogart, ok lang ako" pagtanggi niya sa akin.
Alam kong nahihiya siya sa akin, ganun din naman ako. Kahit na ako pa rin ang naka una sa kanyang maselang pag-aari ay sa tagal ng panahon naming hindi nagkita ay nagkakahiyaan talaga. Nagtaxi lang daw siya kanina papunta dito sa aming convention, dito sa Makati malapit sa kalye ng Ayala. Pinilit ko pa rin siyang maihatid ngunit hindi na siya nagparaya pa.
"ok lang ako ano ka ba, kaya ko naman" paliwanag pa niya.
"uhm o sige, ihahatid nalang kita sa sakayan ng taxi" alok kong muli.
Dito ay napilitan na siyang pumayag at wala nang magawa sa kakulitan ko. Aliw na aliw talaga ako sa babaeng ito, noon pa mang mga binata at dalaga pa lang kami sa iisang kumpanya ay lagi ko na din siyang kinagigiliwan. Kahit na noong hindi pa niya ibinibigay sa akin ang kanyang kabirhenan. Lagi ko siyang binibiro, may pagka-tomboy kasi siya dati. Pero noong mga huling buwan na magkasama kami bago ako lumisan sa kumpanya namin, naging iba na ang kilos niya. Lalo na ngayong mga propesyunal na kami at may mga asawa.
"ang lakas ng panalangin mo Bogart, bilib na ako sa iyo" wika ni Samantha sa akin nang kami'y magtungo sa labasan ng building.
Natawa nalang ako sa nangyari, ang hall kung saan idinaos ang aming taunang convention ay nasa bandang gitna ng building kaya't hindi namin namalayan na malakas pala ang buhos ng ulan kanina pa dito sa labas. Ilang saglit kaming nanatili sa lobby, pero tila nakikisama talaga ang ulan sa aking pantasya. Tinawagan ko naman si Kat at kinumusta ang aking anak, kanina pa daw nakatulog at kasama niya ngayon sa aming condo ang dalawang dalaga.
"so paano, i guess wala kana choice kundi sumabay sa akin?" biro ko pa sa aking kaibigang si Samantha.
"e ganun na nga...hehe" sagot pa niya.
Nagtungo kami sa parking area sa likurang bahagi ng building, mga ilang metro ang layo ng aming tatakbuhin mula sa likurang pintuan patungo sa aking pinaradahan. Naalala ko tuloy ang payong ni Carina, kung hindi ito nakita ng aking asawa ay malamang nagamit ko pa ito ngayon. Wala na kaming magawa kundi takbuhin ang di kalayuan kong sasakyan. Lumabas muli ang pagka "cowboy" ni Sam, inalis niya ang kanyang sapatos na may takong upang maging kumportable sa pagtakbo. Sabay inililis niya ang palda niya, dito ay muli kong nasilayan ang dati ko nang natikmang makinis na mga hita niya. Kahit na medyo tomboy noon si Sam ay ang katawan naman niya ang kay eba. Ang mga bilugang hita niya ang nakaagaw ng aking atensyon noong sandaling iyon.
"huy! ano tatakbo na ba?" sigaw pa niya.
"tara!" wika ko naman.
Halos mabasa ang pang itaas naming mga damit dahil sa pagsalubong namin sa buhos ng ulan. Sa pagkakataong ito ay handa na ako, may reserbang damit na ako sa aking sasakyan upang di na maulit ang muntik nang pagkahuli sa akin ng aking asawa nang ako'y sumiping kay Carina. Nabigla naman ako sa inasal ni Sam sa loob ng kotse. Nang hubarin ko kasi ang basang damit ko at magbihis ay pinunasan pa ni Sam ang aking katawa. Nabigla ako sa sweetness niya na minsan na din niyang ibinahagi sa akin sa Tagaytay dati.
"tumaba ka talaga Bogs..hehe" biro pa niya.
Sa sinag ng ilaw mula sa milyahe ng aking sasakyan ay naaninag kong basa din talaga ang suot ni Samantha. Inalok ko siyang hiramin na muna ang isa kong t-shirt na dala. Tumanggi pa siya nung una pero pumayag din dahil baka kako magkasakit siya.
"e saan ako magbibihis?" tanong pa niya.
Nakatitig lang ako sa kanya at tumawa ng malakas. Na gets nya kaagad ang gusto kong sabihin.
"ah, oo nga pala. bakit pa ko maghahanap ng bibihisan e ikaw lang naman yan. ikaw lang naman na nagpakasasa sa katawan ko dati haha!" wika ni Samantha.
Pinatay ko ang ilaw sa loob ng sasakyan upang hindi naman siya makita ng iba mula sa labas. Hinubad ni Sam ang basang blouse niya, naiwan ang itim na bra. Kahit na halos magsawa ako sa kanyang katawan dati ay hindi ko maiwasang muling magnasa sa kanya. Parang walang asawa ang aking kaibigan, bilog na bilog pa rin ang kanyang suso. Makintab ang kutis nito dahil sa basa ng tubig ulan. Mabilis namang nakapagpalit ng damit si Sam at baka din naman maabutan kami ng gwardya at kung ano pa ang isipin na aming ginagawa.
Pinaandar ko ang aking kotse at lumabas ng bakod ng building mula sa likod. Sa kahabaan ng Ayala ay dama na ng mga motorista ang matinding traffic, patapos palang ang rush hour noon. Isama mo pa ang lakas ng buhos ng ulan at ang
unang araw ng pasukan. Mga kalahating oras din ang aking sinuong sa gitna ng ulan at nakalabas na kami ng Makati pa lang. Pagsapit sa EDSA, ganun pa rin, usad pagong ang galaw ng mga sasakyan. Pero sa isip ko'y ayos lang sapagkat tatagal pang magkasama kami ni Samantha. Paglagpas ng Buendia ay tanaw ko na ang isang malaking ilaw pula. Pamilyar sa akin ito, pamilyar sa amin. Nagkatinginan kami, nagtugma ang takbo ng aming isipan. Biglang nagkatawan at muling pinagusapan ang mga nakaraan.
"hahaha! sabi ko na e, makikita mo yan haha!" tawa pa niya.
"those memories...haha!" biro ko naman.
Ang tinutukoy namin ay ang isang motel sa kahabaan ng EDSA, dito sa Guadalupe. Makasaysayan ito para sa amin lalo na sa kanya. Dito kasi naganap ang isang yugto ng kanyang pagkababae. Dito niya ipinatikim ang sariwang luto ng langit sa kanyang katauhan. Kinurot naman ako ng aking kaibigan nang ipagpatuloy ko ang pagbibiro dito. Ilang saglit naging seryoso ang aming usapan ng ako'y magtanong mula dito.
"Sam, do you regret giving it to me?" seryoso kong tanong sa kanya.
"what? my virginity?" sagot pa niya. Tumango ako at muli siyang sumagot.
"why should i? diba sabi ko naman sayo dati ginusto ko din yun? baka ikaw di mo pinapahalagahan yun?" paliwanag niya.
"ano ka ba, kasama ka sa babanggitin sa eulogy ko pag namatay ako noh haha!" biro ko pa.
Muling sumaya ang usapan sa loob ng aking sasakyan, kahit na alam kong mahaba pa ang oras bago makarating sa kanila dahil sa traffic ay ayos lang. Pero di ko akalaing magiging seryosong muli ang mga sumunod na kwento ng aking kaibigan.
"alam mo Bogs, mula nung umalis ka kumpanya natin dati, nalungkot din ako. Masaya para sa iyo dahil kay Angel, pero nalungkot din ako kahit paano lalo na kapag sa araw-araw na dumadaan ako dito." wika niya.
Parang kinurot ang aking puso nang sandaling iyon. Ang matalik kong kaibigan na binigay sa akin ang kanyang kabirhenan ay eto ngayon sa aking harapan. Kung siguro hindi ko nakilala ang aking asawa ay magiging siya ang Mrs. Bogart. Pero talagang ganun ang tadhana, paglalayuin kayo ng mga importanteng tao, makakalimot at mag-iiba ng landas na tatahakin, pagkatapos ay muling pagtatagpuin. Alam din naman ni Samantha ang mga pinagdaanan ko noon, ang mga kabiguan ko sa pag-ibig. Naging matatag kasi ang aming pagiging magkaibigan, kahit na kami ay nagkakantutan, hindi kami lumagpas upang maging magkasintahan.
"naks, si tol ko oh, nagda-drama! haha!" biro ko nalang kahit na sa loob ko'y nasaktan din ako.
"eto pa rin naman tayo diba? nagkita tayong muli, so we could still be the buddies like before" pahabol ko pa.
Hinaplos ko ang pisngi ng aking kaibigan upang ipadama sa kanya ang aking paglalambing. Kinurot ko din ito upang ipakita sa kanya na cute pa rin siya at ako'y may pagnanasa pa. Muli naman bumalik ang aming mga tawa nang biruin ko siya.
"sayang lagpas na, dapat pala nag check-in ulit tayo at tignan natin baka nandun pa yung mantsa haha!" biro ko kay Samantha.
"sira!" sagot naman niya.
Tila naging isang "memory lane" ang kahabaan ng EDSA, pagkatapos sa Guadalupe ay sumunod ko kasing naalala ang Megamall. Dito sa mall kung saan naging parte din ng aking buhay. Kahit na kasi araw-araw sa aking trabaho sa Ortigas ay hindi ko ito napapansin o pinupunthan man lang. Pero ngayong kasama ko si Samantha ay tila naging susi siya sa baul ng aking memorya.
Hinawakan ko ang kamay niya, pinaunlakan naman niya ito at walang pagkontra. Malambot pa rin ang kamay ni Sam, parang hindi yata siya pinagtatrabaho sa bahay ng kanyang asawa. Inilipat ko ang init ng aking kamay sa kanya upang maibsan ang ginaw na kanyang nararamdaman. Humilig naman sa aking braso ang aking kaibigan, muli niyang ipinakita sa akin ang dating malambing na Samantha. Ang lamig ng panahon sa labas na dinagdagan ng buga ng hangin mula sa aircon ng aking sasakyan ay tila simoy ng hangin sa Tagaytay.
"tol naalala mo sa cabin dati?" tanong ko pa.
"oo naman haha! ang wild natin nun noh?" sagot naman niya.
Sa aming pagbabalik-tanaw ay nagsimula nang tumigas ang aking alaga. Kapag naaalala ko ang katawan ni Sam ay talagang ako'y nalilibugan. Hindi ko naman siya matitigan dahil ako'y nagmamaneho. Sa mga kwento lamang niya ay nabubuo na ang imahe sa aking isipan.
"alam mo tol naging basehan ko nga yung mga moments natin, naka ilang bf din ako bago ko nakilala asawa ko" wika pa niya.
"anong basehan?" tanong ko naman.
"the best ka pa rin tol" papuri pa niya sa akin. Kung ako'y babae, maituturing kong "ang haba ng hair ko" sa mga sinabi niyang iyon. Hindi kaya dahil ako lang ang nakauna sa kanya?
"e kumusta naman sixlife mo ngayon tol?" prankang tanong ko na.
"ok naman, every other night ang laban namin ni hubby ko haha!" sagot naman niya.
Open itong si Sam kahit noon pang dalaga at binata pa kami. Mapa six o problema sa pera e walang lihim sa kanya.
"aba may pahinga pa? haha! e ngayon schedule mo ba? kaya siguro nagmamadali ka umuwi noh?" biro ko pa.
"di noh, siya yata naghahabol sa akin noh! haha!" sagot niyang muli.
Lumipas ang kalahating oras at malapit na ang aming patutunguhan, mabagal pa rin ang daloy ng trapiko sa lansangan. Madami kaming napagusapan ni Samantha, hindi lang naman tungkol sa sixlife namin at sa mga nakaraan, ganun din ang mga projects at tungkol sa aming propesyon. Ngunit pagsapit dito sa North EDSA, muli kaming nagkatinginan nang aming masilayan ang isang branch ng aming dating tambayan.
itutuloy
No comments:
Post a Comment