Halos alas-dos na ng hapon nang magising si Natasha. Magdamag siyang napaisip sa nangyayari sa kanya.
Kailan nga ba nag-umpisa ang lahat? Hindi ito nag-umpisa kay MyMaster, may nauna pa. Minsan lamang may naganap sa kanila ng first boyfriend niya, na nakipaghiwalay agad matapos ang ilang araw. Ang sumunod na mga pangyayari ang nagdikta ng nangyayari sa kaniya ngayon. Hindi nga ba't doon nagmula ang mga larawan niya kung saan may kaniig siyang negro at isa pa na sa pagkakaalala niya ay Pranses?
May salu-salo noon, at bago lang sa kanya ang alak. Hindi naman siya talaga umiinom, kahit ngayon. At nang mga panahong iyon ay kaunting simsim pa lamang ng inakalang wine at hilo na siya. Naalala pa niyang isinulat ni Alice, na noo'y malapit na kaibigan niya sa kaniyang diary ang pangyayari
Sa mga naalala ay wala pa ring makapaglinaw kung sino si MyMaster. Imposibleng si Alice, may tiwala siya dito at alam niya ang pagkatao nito.
Inabutan niya ang lamesa na puno ng makakain, mula sa chicken-pork adobong ulam niya ngayong tanghali, hanggang sa mga ihahanda para sa bisperas ng kapaskuhan. May mga prutas, at ilang regalo na nababalot.
Nagkausap sila sa chat ni MyMaster kagabi, nagsalubong ang galit niya at ang matigas na pagbibigay ng parusa kuno ng blackmailer. Wala naman siyang magawa, at parang magaan naman sa kaniya na sumang-ayon. Ang di lang niya maintindihan ay kung bakit di niya maalala kung paano sila nag-umpisang magchat, at kung ano ang unang mensahe, o kung sino ang nagpadala ng unang mensahe. Sigurado naman siyang gising siya.
Sabi ni MyMaster ay may dadating daw siyang bisita maya-maya kapag dumilim. May ilang bote ng beer sa ref, at hindi dapat malasing ang mga magdadaos ng pinakamaligayang Pasko. Bahagya siyang nahintakutan, pero parang mas naexcite pa siya na parang hinihintay ang mangyayari.
Habang tila nasa malalim an pag-iisip ay unti-unti na pala niyang naisasaayos ang mga bagay-bagay, nakapagwalis, nagpunas-punas ng kasangkapan, hanggang nakapagshower. Kahit pa nung lumabas siya para sumaglit sa labas para bumili ng tinapay ay para siyang nakatrance, malalim ang iniisip. Kunng dati ay pinamumulahan siya sa pagtingin at pagsipol ng mga kalalakihan, ngayon ay di niya napansin yun. Minsan naman kaya niyang balewalain at tudyuin pa ang ilang lalaki na hayagang pumuri sa kariktan niya.
Iba lang ngayon, walang gumugulo sa isip niya - nagpapasabik lamang siguro.
Maiksing white shorts ang suot niya, at masunurin na ulit siya ngayon, walang panty at bra, kahit na may kanipisan ang brown blouse niya. Mahusay naman talaga siyang magdala at hindi siya kabastus-bastos kahit may ilan talaga na nakakapansin na wala siyang suot sa ilalim. Karamihan naman ay nabibighani sa ganda niya at nawawala ang kabastusan na karaniwan lang.
Hindi nga magkandatuto ang mga tricycle driver nang lumapit siya't sumakay. "SM po", matipid niyang sabi. "O.. O ..Oho", mautal-utal na tugon ng may edad na driver. Tantiya niya'y 40+ ito, malamang 3 ang anak, at mukha namang may kabaitan sa katawan.Nang magbayad nga siya ay ni hindi nito mapasayad ang kamay sa palad, o kamay ni Natasha, na karaniwang simpleng kaligayahan ng mga nananantsing na mga driver.
Hindi naman talaga niya alam kung ano ang bibilhin. Basta lamang siya naglakad nang naglakad. Nang mapatapat sa isang kilalang boutique ay pumasok siya at tumingin ng damit. Hindi siya kumuha at lumipat siya sa shop ng perfume. May napili siyang mabango at hindi masangsang, tama lamang at nakaiigaya ang samyo. "Ma'am, 3899 lang po", anang kahera na kanina ay nag-alok din ng negligee, pati rin ng undies sa kaniya. Matipid lamang na ngiti ang sagot niya. "Hindi ko magagamit yan", sa loob-loob niya.
My Gosh! Para talaga siyang dahon na nagpapadala lang sa agos. Wala siyang siguradong tutunguhin ngayon at siguro ay medyo stressed, o tensed lamang sa excitement. Isang oras siyang nagpalakad-lakad kung saan-saan bago umuwi.
Gayong matagal naman siyang nakatulog ay tila hapo siya at naidlip. May tatlong oras pa naman siya bago mag alas-siyete - ang tantiya niyang oras ng pagligo niya bilang paghahanda para sa sinasabing mga panauhin. Wala namang masyadong mga lulutuin, pwede na sa microwave.
Puno pa rin ng excitement ang puso at puki niya nang tuluyang magpadala sa hapo at idlip!
