Feeling ko ay namutla ako sa takot sa halip na libog dapat ang aking maramdaman. Ibang klase ang galit ni manang Monica nang maabutan ko siyang "nagsasarili" nang aksidente kong maitulak ng aking mukha ang pintuan ng kanyang silid na ang pakay ko lang sana ay pakinggan ang mga ungol niya. Ini-lock ko ang aking pintuan at nahiga sa aking kama subalit ilang saglit lang ay kumatok na si ate Nica.
Sa paglipas ng mga araw, linggo at buwan, naging maayos naman ang aking pag-aaral. Yun nga lang pag dating dito sa aking tinutuluyang boarding house ay naroon pa din ang misteryong bumabalot tungkol sa pagtatalik nila manong Bert at manang Monica. Palaging ganoon ang nagaganap, kapag ako'y nagpupuyat sa aking mga drawings ay palagi kong naririnig ang mga munting ungol ni manang Monica, at pagkatapos ay muling bubukas ang pintuan nila saka tutuloy sa kwarto ng mga barako si manong Bert. Dahil dito, naisipan ko na ding gumawa ng hakbang.
Ilang linggo din ang lumipas matapos ang aking narinig na mga munting ungol ni manang Monica. Isang linggo ko din itong inisip, ganunpaman ay naging abala din ako sa aking iskwelahan. Nagkamali ako sa pananaw na kung magaling kang gumuhit at malawak ang iyong imahinasyon ay magiging madali lang ang kursong arkitektura, hindi pala. Hindi lang kasi sa lapis at papel umiikot ang mundo ng construction. Mahirap man ay nagkaroon naman ako ng katuwang sa balakid na aking tinatahak, si Jona.
Napag-alaman ko na si manang Monica pala ay graduate ng kursong nursing at hindi na nakapag-boardexam para magkaroon ng lisensya. Hindi na din daw siya pinagtrabaho ni manong Bert dahil sapat na siguro ang kanilang kita. Iba't ibang impormasyon ang aking nakalap mula sa aking mga boardmates na matagal nang naninirahan dito sa aming boardinghouse. Sa aking pagtatanong, mataas na antas ng pag-iingat ang aking pinairal. Hindi pwedeng malaman kasi ng sinuman ang nabuong pagnanasa ko sa aming landlady. Isinagawa ko ang aking sariling imbestigasyon habang kami ay naglibot noong hapon na walang pasok.
"ate, matagal na kayong kasal ni manong Bert?" tanong ko kay manang Monica.
"uhm, almost 7 years na bakit?" sagot niya.
"bakit wala pa kayong anak ate?" patuloy ko. Natahimik si manang Monica sa aking naitanong, tila masakit yata para sa kanya ang usaping iyon.
"wala eh, mahina si manong mo haha!" biglang biro naman niya at muling bumalik ang aura ng kanyang makinis na mukha.
Binitawan ni manang Monica ang hawak niyang lapis at humalukipkip muli matapos humarap sa akin. Tila isang guro na naghihintay ng aking isasagot o maghahatid ng iuutos.
"sige na ituloy mo na Bogart" matapang niyang utos sa akin.
"huh? alin ate?" sagot ko naman.
